Pelin Esmer favori yönetmenlerimden özellikle Gözetleme Kulesi filmi ile favori yönetmenlerimden biri oldu. Kendine has uslubu var. Yazarlık senaryo yönetmenlik tek başına aldı gitti derken bu filmde şair/yazar Barış Bıçakçı ile çalışıvermiş, "ilginç bir değişim" olmuş tekdüze aynı çizgide giden yönetmenler bir müddet sonra kısırlaşıyor üretkinleri artsada tekdüzelik biz seyircileri irrite edebiliyor ne kadar favorimiz oluversede örneğin Woddy Allen bende böyle bir etkisi olan yönetmendir, neyse işte yalnız dişikurt Pelin Esmer canım yönetmenim sağolsun değişiklik yapmış, ortak bir ekip çalışmasıyla güzel bir film ortaya çıkartmış.i Haa bu arada sorular/cevaplar bizde. Yani ortada kalan bir son değil kesinlikle böylesi bize bırakılan sonların içinde güzel bir son. Filmi birkaç parçaya bölüp izleyebiliriz, Tren ksımları ve 25yıllık sınıf buluşması yemeği, ki tekplanda güzel bir kadraj ve hoş diologlar. Dialoglar denince iç sesler şiirsel nitelikte, vecize gibi, kulağa küpe olacak tekrar edilip dile pelesenk olacak anlamlı sözlerde var, tebessümünüzü kahkaya çevişren sözlerde var. Şahsım adına beni bir öbceki filmi olan Gözetleme kulesi yönetmenliği ve ordaki oyuncuların devleşmesi daha çok etkiledi, bu film ise 11 e 10 kala ile aynı sırada gibi, ama daha taze izledim galasını, belki sindirince fikrim değişebilir. Malum bazı filmlerin üzerinden zaman geçip düşünceler sarınca anlamları farklılaşıp taşlar yerine oturuyor. Muhteşem yılın filmi demek isterdim ama bu yıl başka iddialı yapımlarda var. Ama Başka sinema kapsamında kesinlikle kaçırmayın derim. Pelin Esmer ile film sonrası söyleşide filmin bir öznel karakteri var birde gizli öznesi var dedim !!! izleyenler anlayacaktır. Efendim BÜYÜLÜ PERDEDE, SİHİR PERDESİNDE; HAYAL PERDESİNDE kalın. Sinema hayat gibidir demek isterdim ama hayattan daha fazlasını içeriyor gibi :P